Hirudoterapia, czyli leczenie pijawkami.

Choć nauka wciąż się rozwija i odkrywane są różnego rodzaju nowinki w świecie medycyny, a lekarze poznają coraz więcej metod leczenia. Mimo tego, w obliczu niektórych chorób i dolegliwości medycyna pozostaje bezradna. Jednak ostatnie lata to swoisty renesans dla naturalnych metod leczenia, z których tak chętnie korzystały nasze babki. W czerwcu 2004 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) dopuściła pijawki lekarskie (Hirudo medicinalis) do obrotu w medycynie, uznając je za środek leczniczy. 
Pijawka znalazła swoje miejsce w historii medycyny i kulturze człowieka już ponad 2000 lat temu. Wtedy idea hirudoterapii przeplatała się z technikami krwioupustów i mitami o wypijaniu z człowieka „złej” krwi. Obecnie dzięki licznym badaniom, które są potwierdzeniem na skuteczność terapii pijawkami, wraca ona do łask i jest coraz powszechniejsza. Leczą nas swoimi dobroczynnymi substancjami wydzielniczymi gruczołów ślinowych, zwanych potocznie hirudozwiązkami. 
Pijawki używane podczas zabiegów pochodzą wyłącznie ze specjalnych, certyfikowanych hodowli. Należy pamiętać, że pijawki używane są jednorazowo, nie używa się tych samych pijawek u różnych pacjentów. Po zakończonej terapii są one utylizowane! 

Jak wygląda zabieg?

Pijawka przystawiana jest pacjentowi w chore miejsce na ciele. W tym miejscu pracę rozpoczyna pijawka, która wczepia się w skórę otworem gębowym wyposażonym w mikroskopijne ząbki, jednak warto wiedzieć, że nie jest to bolesne, ponieważ jeden ze związków wydzielanych ma działanie przeciwbólowe (miejscowo znieczulające). 
Ilość zastosowanych pijawek podczas jednego zabiega uwarunkowana jest wieloma czynnikami. Bierze się pod uwagę: wiek, płeć, rodzaj schorzenia oraz okres jego trwania, a nawet nastawienie pacjenta do terapii. 
Po zabiegu zakładany jest pacjentowi opatrunek, które powinno się zdjąć po ok. 24 godz. Nie należy przejmować się zaczerwienieniami, opuchnięciem itp. w okolicy ranek. Po 2-3 dniach tego rodzaju objawy powinny zniknąć. 

W czasie przyssania pijawki lekarskiej, zachodzą dwa podstawowe procesy. Pierwszy z nich to upust krwi, drugi zaś to uwalnianie do krwiobiegu różnego rodzaju substancje takich jak np.: hirudyna – zapobiegająca powstawaniu skrzepów. Ponadto związki gruczołów ślinowych pijawek wykazują silne działanie:

• przeciwkrzepliwe,
• fibrynolityczne,
• przeciwzapalne,
• przeciwobrzękowe,
• immunomodulujące,
• neurostymulujące,
• metaboliczne.

Biorą pod uwagę ilość dobrodziejstw jakie niesie za sobą hirudoterapia – można powiedzieć, że pijawka to swego rodzaju „mini-apteka”.

Umów wizytę online >> lub Umów wizytę telefonicznie

<< POWRÓT