CZYM JEST OSTEOPATIA?

Dla nas osteopatia to przede wszystkim filozofia i koncepcja w której pracujemy. Często zestawia się słowo “osteopatia” ze słowem “holistyczny”. Osteopatia to całość, która próbuje odnaleźć w pacjencie to co zostało gdzieś zagubione, czyli zdrowie. Częste opisywanie osteopatii jako gałęzi medycyny niekonwencjonalnej w Naszym ujęciu jest nietrafione. 

Z definicji medycyna  niekonwencjonalna to metody i praktyki które, uważa się że leczą, ale są obalone, niesprawdzone szkodliwe lub  niemożliwe do udowodnienia. Osteopatia szanuje anatomię i fizjologię, techniki osteopatyczne mają realny wpływ na pacjentów, a dla osób wątpiących są setki materiałów badawczych potwierdzających możliwości osteopatii.

Twórca Osteopatii

Twórcą osteopatii był pan Andrew Taylor Still, który w 1892 w Kirksville założył pierwszą szkołę osteopatii.  Still starał się zrozumieć prawa rządzące naturą i twierdził ze osteopatia daje możliwość  je poznać i zrozumieć. Cytując Stilla “Osteopatia jest tak stara jak prawa przyrody ustanowione przez Boga, osteopatia jest prawem boskim, nic z tego prawa nie możesz zmieniać, ale osteopatia otwiera ci oczy na te prawa’’.

Still twierdził też, że ‘’Osteopata stoi twardo na ziemi, obserwuje prawa i jako inżynier ludzkich ciał wprowadza je w życie w celu przywrócenia zdrowia.”

Dlatego nie do końca powinno umieszczać się osteopatię w worku z medycyną niekonwencjonalna. Twardo stojący na ziemi osteopata jest wstanie znaleźć zdrowie w pacjencie szanując prawa obowiązujące w fizjologii.

Współczesny świat medycyny próbuje wszystko mierzyć, ważyć, liczyć, wyciągać różne współczynniki matematyczne oblekają wszystko w w bezpłciową, martwą statystykę. Wszystkie procesy i współczynniki obliczają za nas komputery i różnego rodzaju drogie sprzęty tylko po to by nadać nam kilka cyfr które mają określić parametry naszego zdrowia. Usystematyzowanie i wrzucenie nas w sztywne schematy norm obowiązujących obecnie współczynników i parametrów odarło proces zdrowienia do algorytmu postępowania w konkretnych schorzeniach.  Osteopatia jako filozofia nie próbuje wstrzelić się w schemat i pójść algorytmem postępowania. Polega przede wszystkim na “obserwacji praw” natury. To właśnie obecność czynnika ludzkiego, czyli terapeuty pozwala “wprowadzić (prawa) w życie w celu przywrócenia zdrowia”.  

To właśnie ta subiektywna (ludzka) obserwacja daje nam możliwości do tego, aby prowadzić proces terapeutyczny. Nasze zmysły są najlepszym narzędziem diagnostycznym w procesie w jakim podążamy z pacjentem,  umiejętność dostrzeżenia “praw natury” w ciele pacjenta daje nam możliwość prowadzenia efektywnego procesu. Dlatego czynnik ludzki(terapeutycznu) jest tak ważny w procesie zdrowienia pacjenta. W gabinecie osteopatycznym pacjent przestaje być jednostką chorobową M54.3 (rwa kulszowa) z BMI 32, RCB 4,42,  ALT 35, AST 37 oraz CRP 3,2 a staje się człowiekiem jednym na 7.5 mld dla którego trzeba przeprowadzić odpowiednio dostosowany proces. skoro trafił do naszego gabinetu oczekuje innego podejścia do siebie niż dotychczas i uwzględnienia JEGO w procesie terapeutycznym, a nie jego wyników, obrazów z rezonansów itp.